Fuji Yama

Nathalie, Kim en ik waren vastbesloten Japans te gaan eten vorige vrijdag. Zenchibar, waar ze hele goeie kritieken had over gelezen, bleek volzet te zijn enkele dagen op voorhand. We zijn dan maar, op onze hoede, naar de Fuji Yama in de Vlaanderenstraat getrokken. Waarom op onze hoede? Gentblogt had weliswaar een positieve kritiek gegeven, maar Zone 09 had het restaurant dan weer net niet afgekraakt.
Onze eigen impressie was: ok, maar niet spectaculair. Alhoewel dat laatste misschien net wél van toepassing is. Je zit als publiek rond een enorme kookplaat, waar de kok voor jou het eten klaarmaakt. Ze weten goed wat ze doen en wat de bedoeling is: show verkopen. Zo stak de kok om te beginnen even zijn kookplaat in brand: métal flambé. Compleet nutteloos natuurlijk, maar wel mooi om zien. Verder werken ze voortdurend met twee metalen spateltjes waarmee ze zoveel mogelijk lawaai en drukke bewegingen maken, wellicht slechts voor 20% effectief. Het resultaat is dat het gesprek regelmatig stilvalt omdat je gewoon zit te kijken wat ze aan het doen zijn.
Er zijn aan de ene kant van het restaurant twee van die ’tafels’, waar telkens twee kookplaten zijn. Ik schat dat er in totaal een 20 man rond kan, het is de grootte van pakweg een snookertafel. Bij het naar toilet gaan bleken er aan de andere kant nog eens twee van dergelijke tafels te zijn.
Grappig is wel dat iedereen een kimono moet dragen, de Westerse variant dan wel. Het is niet alleen hilarisch om iedereen zo te zien zitten (die dingen zijn spuuglelijk), ze zijn vooral praktisch tegen het spatten van de kookplaat. En iedereen zit mee voor aap, dus ach ja.

Het eten zelf was overvloedig en toch in kleine porties. Het vleesmenu hield het volgende in:
– koud rauw opgerold vlees met garnituur
– kippenspiesjes teryaki (echt echt lekker, van de beste die ik al gegeten had)
– perfect gebakken eendenborst, weliswaar zonder iets bij
– een kommetje Japanse groenten, apart maar lekker
– gebraden lamsvlees met pasta op Japanse wijze
– wit sesamijs met vers fruit

Hiervoor heb ik iets meer dan 30 euro betaald, het ‘vis’menu met evenveel gangen bleek 34.40 euro te zijn. Je kan natuurlijk ook uitgebreidere menu’s krijgen, maar dit was echt al meer dan voldoende, het dessert was er eigenlijk al iets teveel aan.
Een grote fles water kostte 7.50 euro, een klein flesje wijn 14.

Conclusie: lekker eten, geen topkwaliteit, maar amusement tijdens het eten en dus een speciale sfeer, voor een haalbare prijs.  Mag je toch wel eens meegemaakt hebben.

2 Antwoorden op “Fuji Yama”

  1. Klinkt inderdaad wel ok. Wij zijn al die Jappaner op de Hundelgemsesteenweg geweest. Scenario en show klinken gelijkaardig. Ik gaf hen wel het voordeel van de twijfel ivm de metal flambé : ik dacht dat het was om eventuele voedselrestjes die er nog lagen op de plaat volledig op te branden en zo weer tot brandschone plaat te komen. Maar misschien is dat nonsens, geen idee in feite.

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *